Sen Üzülme Şiiri - İlyas Kırlı

bu cadde yanık
ve tablo olacak kadar centilmen
----------bu şehir sana
----------sen üzülme

yastığım sarı yapraklarla dolu
hangi baharı eskittiysek buralarda
benzimden almış rengini,
odam yüzündeki resim gibi donuk
saçların dalga dalga perdemde
güneş hasretin gibi penceremde kopuk

ne dalaşlar vermiştik delikanlılığı satın alarak
bir devasa aşka inanıp,
nice kavgalara düşünmeden dalıp
benimsin,benimsin diyerek
bilmem kaç vukuat yaktı şuramı
kaç peşrevde yenik düştüm,
bunlar bedenimi yakmış
izi çoktan silinmiş
sen üzülme yandığıma
bir kor içimde tutuşur halen
söndüremedim

geç kalınmış bir mektepti sevdamız
ben seni hiç okumadımki;
bir ezberim var sırma saçından tutup
yüreğindeki ezgileri bile su misali içen
gel testim ol derim
gel teslim ol derim