Yıkılan bir dünyanın
En acı feryadıyım
Gitmenin yollarında
Çaresiz isyandayım
Sen üzülme
Ben çeker giderim buralardan
Sen üzülme
Ben kahrolurum senin yerine
Yeterki sen üzülme
Dön arkanı sevdiğim
Neolur ben giderken
Sakın bakma yüzüme
Bakmaki kahrolupda üzülme
Sen üzülme
Ben çeker giderim buralardan
Sen üzülme
Ben kahrolurum senin yerine
Yeterki sen üzülme
Sen üzülme
Ben akıtırım gözyaşlarımı içime
Sen üzülme
Ben kanatırım kalbimi senin yerine
Sen üzülme
Ben ağlarım senin içinde
Yeterki sen üzülme
Şafak Özışıl
1992
Kayıt Tarihi : 17.4.2006 03:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şafak Özışıl](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/17/sen-uzulme-13.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!