Sen Üzülme Şiiri - Mehmet Çiftci

Üzüntülüsün sen içe kapanık,
Derdini söyle de derman olayım.
Dışın gülüyor da içerin yanık,
Kederini sen sat ben de alayım.

Mahzun gözün başka şeyler söylüyor,
İçin değil yalnız yüzün gülüyor,
Bu kargaşa benliğini bölüyor,
Sen açıl da yerine ben solayım.

Derdinden düşünür belli etmezsin,
Biliyorum geceleri yatmazsın,
Lokmayı ağzına alır yutmazsın,
Sen kurtul yerine esir kalayım.

Kahrediyor beni senin kederin,
Anlatmazsan nasıl yardım ederim,
Varlığımdan rahatsızsan giderim,
Üzülme sen saçımı ben yolayım.

Acına ortağım yeter ki iste,
Dostun derdi anlatılmaz mı dosta,
Acını içine atıp ta hasta,
Olursan çareyi nerden bulayım.