Sen Uzaktayken Şiiri - Arif Kurt

Sen uzaktayken ben,
hep hüzünlü şarkılar dinledim;
Hani o en sevdiğin hüzünlü şarkıları.

Sen uzaktayken ben,
hep aynı yerden seyrettim denizi;
Hani o en sevdiğin yerden.

Sen uzaktayken ben,
hep benden dinlemeyi sevdiğin
sevda türkülerini söyledim,titrek sesimle

Sen uzaktayken ben,
O en sevdiğin küçük saksıda, sevgi açan,
hasret kokan mor menekşeler yetiştirdim.

Sen uzaktayken ben,
hep batıdan esen rüzgarları kokladım.
Her güneş batımında.

Sen uzaktayken,
yakamozun eski keyfi yok,
eski neşe yok sanki çocuklarda bile.
Bütün sokaklar çıkmaza kesmiş,
ne yöne gitsem hep aynı yerdeyim,
nereye baksam hep sen.

Kahretsin, niçin hayatın tadı yok,
sen uzaktayken...