Sen Uzaktayken Şiiri - Şükrü Uyar

Sen, çok uzaktaydın yağmurlar yağarken
Vatansız bulutlar göçebe kuşlara yoldaşken
Sen, çok uzaktın bu diyarlardan

Güller, yeşiller içinde kanarken
Bülbüller, güller içinde yastayken
Bir âşık, kanlar içinde yatarken
Sen, çok uzaktaydın ölümler kol gezerken

Hayat, buralarda su tadındayken
Kelebekler renksiz, bilinmeze uçarken
Şehirler mum ışığında geceyi sindirirken
Sen, çok uzaktaydın güneş bulutları öperken

Zeytin dalında umutlar bekleşirken
Kaldırımlarda şiirler volta atarken
Ağıtlar bir annenin göğsünde yaralıyken
Sen, çok uzaktaydın türküler isyan ederken

Deryalar sularını azat ederken
Limanlar zamansız veda ederken
Güneş, günden güne yoksullaşırken
Sen, çok uzaktaydın sevgililer sevişmeye hasretken

Acılar çığlık olup koparken
Çocuklar sonrasız zamanlarda doğarken
Gece, kendi karanlığında yol alırken
Ve kayıp zamanlar telafi edilmezken
Sen, çok uzaktaydın ellerim bu şiiri yazarken