Sen Uzaksın Şiiri - Kenan Çarboğa

Çaresizim, özlem sardı
Gözüm pınar, sen uzaksın
Çekip gidecek ne vardı
Herkes kınar, sen uzaksın

Bir hayatım gitti güme
Ağlayıp diyeyim kime?
Issız, kimsesiz sineme
Kuşlar tüner, sen uzaksın

Gece sonsuz dert beşiği
Gamda çürütür aşığı
Umudumun son ışığı
Sensiz söner, sen uzaksın

Yüreğime saplı acın
Nefes verir gücün gücün
Kahrolası güneş, acun
Nasıl döner sen uzaksın

Gönlüm seni sevdi diye
Benliğimi kovdu diye
Her baharda her iğdeye
Kokun siner, sen uzaksın

Aşk ateşi yalım yalım
Omuzlarda gider salım
Son nefeste bile dilim
Seni anar sen uzaksın