Beyaz gelinliğiyle
Bir buluttu denizin üstünde
Güneş giderken al aldı yanakları
Martılar denizde
Ben buluttaydım
Önümden bisikletle geçen çocuk
Düştü az ilerimde
Yerden kaldırırken
Çatlamış dudağından
Kan damlıyordu
bir çocuktu yine
bu defa da aklımı buluttan alan
Yine bozulmuş
Apartmanın kapısının kilidi
Kimse memnun değil bu yöneticiden
Rast gele bir zili çalmanın suçluluğuyla
Büyüdü öfkem
Küfre de dilim dönmez ki...
Ana avrat düz gitsem
Girer girmez evden içeri
Salonun duvarında asılı
Siyah beyaz fotoğraflardan biri
Düşmüş asılı olduğu çividen
Nerdesin der gibi
Bükmüş boynunu bekliyordu
Okşadım, düzelttim
Yine gülümsüyordu
Gecenin tam üçüydü
Penceremin perdesinin aralığından
Göz kırpıyordu ay
Başı öne düşmüş
Küsmüş menekşelerime
unutmuşum yine su vermeyi
Soruyordu sana
Seni acıtan beni kanatır diyordu
Çırpınıyordu
İçimdeki angut kuşu
Sen duymadın
Titan üşürdü, titrerdi görse
Lavoisier’in giyotinden düşen başı
İki kez göz kırptı
Görmedin gülümsediğini de
Belki de sen
Sevgilinin dudağından dökülen sıcak
Sevgi dolu sözcüklere gülümsüyordun
Belki de ağlıyordun telefon elinde
Lagrenge ağlasa göremezdi ki kırpılan gözü
Şafak söküyordu
Üstünde mahrem yerlerini örten gri gecelik
Mahmur gözlerini ovuşturuyordu
Güneş geldiğinde
Çırılçıplaktı Gâvur İzmir
Öyle güzeldi ki…
Hayat denen nehrin kıyısındaki bir balık
Çırpına çırpına girdi nehre kayboldu içinde
Sen uyuyordun
Sami Çimen (27–05–2010)
Sami ÇimenKayıt Tarihi : 5.6.2010 21:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kimya biliminin dehası Lavoisier'in, asıl eğitimi hukuktu ve Paris Barosu'na kayıtlı bir avukattı. Bilimsel gözlem ve yorum üzerine yaptığı konuşmaları nedeniyle bütün dünyada ün kazanmıştı. Kimya bilimini reddeden yobazları gösterip 'Bu kelleler hiçbir şeye yaramaz' dediği için tutuklandı. Aynı gün yargılanıp, giyotinle ölüme mahkûm edildi. Lavoisier; matematikçi Lagrange'i çağırdı ve 'kafam sepete düştüğünde gözlerime bak. Eğer iki kere göz kırparsam, insanın kafası kesildikten sonra bir süre daha beyin düşünmeye devam etmekte demektir' dedi. Lavoisier'in kafası kesildi, sepete düştü ve gülerek iki kere göz kırptı.
![Sami Çimen](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/06/05/sen-uyuyordun-6.jpg)
Çırpına çırpına girdi kayboldu nehrin içinde
Sen uyuyordun.
bu siteden gitmeme iyiki izin vermemişsin yoksa böylesine
manidar yürek sesini nasıl yüregimde hissederdim kutluyorum ustamı saygılarımla selamlar yüregine
TÜM YORUMLAR (4)