Sen Uyuyordun Şiiri - Aylin Yabanoğlu

Terör saldırılarında ölenlere ithaf edilmiştir.

Sen öylece uyuyordun
Uzun bir uykuya yatmıştın
Duymuyordun.

Gecenin diğer adı felaket olmuştu
düşüyordu insanların üzerine.
Savaşlar kopuyordu asırlar süren
acılar gölgelerde saklanmıyordu artık.
Sevdaların üzerine yağıyordu durmadan
örtüyordu umutlarını geleceğin.
Güzel düşlerini koparıyordu gözlerinden
doğacak bütün çocukların.
Derinlerden gemiler geçiyordu
gövdelerinde kan taşıyan
her bir damlası bıçak gibi keskin
buz gibi soğuktu
kanatıyordu incecik bedenlerini.
Yüzyıllar hiç durmadan yağıyordu
insanların üzerine
hiç değişmeyen adı ile.
Hangi anne doğurmuştu acıyı
yarsaydı gövdesini de
çıkarsaydı onu tutunduğu yerden.
Gözlerine ışıkları taksaydı
yüzyılların ötesinden
görebilseydi de
doğursaydı kendini yeniden
doğacak tüm çocukların geleceğine.

Sen uzun uykulara yatmıştın
Bedenin kanıyordu
Duymuyordun.