Sen Uyurken Şiiri - Emin Yavuzyiğit

Sen uyurken
Şafak sökene kadar
Gece lambasının
Loş ışığı altında
Bir an bile
Gözümü kırpmadan
Hem seni
Hem de yıldızları
Seyrettim
Masum tebessümlerin
Yanakların
Nefes alış verişin
Itri bestesinin
Orkestrasini andırıyordu
Belleğimde

Sen uyurken
Hayalinde mazide
Efsunlu deryandaydım
İlk tanışmamızı
Kırlarda dolaşmamızı
Canlı bir daha
Yaşadım sanki
Renk a renk çiçeklerden
Başına taç yaptığım
Çimenlerin üzerine oturup
Saatlerce alemi seyrettiğimiz
Ve seyrederken
Fıkra ve masallarla
Birbirimizi güldürdüğümüz
O eski günleri yaşadım

Sen uyurken
Sabahlara kadar
Yağmura inat
Sokak ışıkları altında
Yürüdüğümüzü
Ve yürürken
Sokakların ıssızlığıni
Sevgiyle yaşamıştık biz
...
Senden habersiz
Ama seninle

1995