Sen Uyurken, Saçını Okşayan Bendim.

Dün sessiz sedasız çok uzaklara gittim, uykumdan önce.
Kasvetli, karanlık bir geceydi.
Ne deli gibi yağan yağmur dindi.
Ne de bütün gece fırtına.
Yolda gördüm, düşümde;
Kuşların kanatları kırıktı.
Ceylanlar yaralıydı, yürekleri kanıyordu.
Gözleri yaşlıydı, papatyaların.
Korkmuşlar. Büzülmüşler. Üşüyorlardı.

Çocukların uyuyordu yanda ki odada.
Yaralı kuşum, sokulmuştun bir hayırsızın yanına.
Saçların dağılmıştı ak yastık üzerinde.
Soğuk bir soğuk rüzgâr esti.
Canıma kıyacaktım.

Saçlarını okşadım usulcacık, yılların hasretiyle.
Ağladım; utanmadan gözyaşlarımdan.