Sen uyurken tepeden esen karanfil kokuyordu vadilerin
Seyredilen bir tören yeri
Hiç unutmadığım rüyalarım
Güpegündüz güneşler batardı içimde
Karşımda kıvrılan bir bulut
uyanma sakın, uyanıp ta yağmurlarında ıslatma beni
Doyumsuz mevsimler eserken nefeslerinde
Ben nasıl içime çekeceğimi düşlerim.
Sen uyurken
aşk melekleri dua ediyorlar evimizin önünde
Bir ömür yanyana uyanalım diye
Sen uyurken, ben usulca rüyalarına sokuldum
Rüzgarların ağıtlarıyla ağaçların ağlamadığı bir ormandayız
Gözyaşı dökmüyorlar
Kimse kimseye küs değil
Bir çınarın bilgeliği var rengarenk kelebeklerde
Rüyadayım ama bende mutsuz değilim
Sayfa sayfa okunan aşk romanı kahramanlarıyız
Okunan biz değiliz sevgimiz
Tutsağı değiliz yazarın
Atlattık tüm okurları
İşte bak yatağımızdayız.
Sen uyurken, tepeden esen karanfil kokuyordu vadilerin.
Kayıt Tarihi : 15.9.2012 15:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!