Sen Uyurken Şiiri - Ahmet Yumuşak

Sen uyurken nöbet tuttum başında
Ay ışığı hilal olmuş kaşında
Yanağında güller açmış parlıyor
Sana bakıp hayal kurdum karşında

Bir ceylan gibiydin girdin bağıma
Sevdim seni aldım gönül ağıma
Döndüm etrafında bir avcı gibi
Açtım kollarımı sardım bağrıma

Adınla anarım o ilkbaharı
Paylaştım seninle o duyguları
Uyurken karşımda bir melek gibi
Yaşadım seninle o anıları

Yıldızlardan sana bir buket yaptım
Saçlarına bir taç yaptırıp taktım
Seninle yaşadım ilk mutluluğu
Bir tanrıya bir de aşkına taptım