SEN UYANMADIN
Takvimden sayfa indiğinde,
Günler bir bir tükendiğinde,
Baharda ağaçlar uyandı da,
Nedense sen hiç uyanmadın,
Derin bir uykuya daldın da,
Zalimlere baş kaldırmadın...
Toprak kendini hazırladı,
Tohum çatlamaya başladı,
Cemre toprağa düştü de,
Nedense sen hiç uyanmadın,
Derin bir uykuya daldın da,
Zalimlere baş kaldırmadın.
Kıpırdanış varken doğada,
Güneş berrak iken havada,
Börtü – böcek uyandı da,
Nedense sen hiç uyanmadın,
Başını kumlara gömdün de,
Zalimlere baş kaldırmadın.
Tenine bakmadan aynada,
Hep böyle kalacak sandın ya,
Saçlarına aklar düştü de,
Nedense sen hiç uyanmadın,
Derin bir uykuya daldın da,
Zalimlere baş kaldırmadın.
Vücut yorgunlaştı taşımaz,
Verilen ikaza aldırmaz,
Belin bükülüp eğildi de,
Nedense sen hiç uyanmadın,
Başını kumlara gömdün de,
Zalimlere baş kaldırmadın.
Tabiat sana haykırıyor,
Yeri de göğe savuruyor,
Toz-toprak mis gibi koktu da,
Nedense sen hiç uyanmadın,
Gözlerini hep kapattın da,
Zalimlere baş kaldırmadın.
Yer, göğe kalkıp yalvarırken,
Toprak, hal ile zikrederken,
Sular buhar olup uçtu da,
Nedense sen hiç uyanmadın,
Derin bir uykuya daldın da,
Zalimlere baş kaldırmadın.
Toprak özlem çekti suyuna,
Taşlar doldurdular kuyuna,
Semadaki rahmet yağdı da,
Nedense sen hiç uyanmadın,
Başını kumlara gömdün de,
Zalimlere baş kaldırmadın.
Susmanı ganimet bildiler,
Çocuğu kundakta kestiler,
Zulmet dünyayı kapladı da,
Nedense sen hiç uyanmadın,
Derin bir uykuya daldın da,
Zalimlere baş kaldırmadın.
Mazeret bulmak zor olacak,
Her halden hesap sorulacak,
Beş vakit ezan söylendi de,
Nedense sen hiç uyanmadın,
Başını kumlara gömdün de,
Zalimlere baş kaldırmadın.
Günü gelen ahire gitti,
Onun artık hayatı bitti,
Mevtaya sala verildi de,
Nedense sen hiç uyanmadın,
Derin bir uykuya daldın da,
Zalimlere baş kaldırmadın.
Taşınmaz mekanlar sessizdi,
İçine niceleri girdi,
Şu mezarlar tenle doldu da,
Nedense sen hiç uyanmadın,
Başını kumlara gömdün de,
Zalimlere baş kaldırmadın.
Ne gerek sana, ey insancık,
N’olur düşünüver birazcık,
Sana da yapılacak mezarcık,
Uyan şu gaflet uykusundan,
Dönüş yok ecel kapısından...
Şair: Abdullah Yaşar Erdoğan
Abdullah Yaşar ErdoğanKayıt Tarihi : 18.2.2007 14:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her halden hesap sorulacak,
Beş vakit ezan söylendi de,
Nedense sen hiç uyanmadın,
Başını kumlara gömdün de,
Zalimlere baş kaldırmadın.
...namazda gözü olmayanın ezanda kulağı olmazmış...saygılarımla şiirinizi tebrik ederim...Mehmet Karlı
Duyarlı yürege selamlar saygılar bizde...
Onun artık hayatı bitti,
Mevtaya sala verildi de,
Nedense sen hiç uyanmadın,
Derin bir uykuya daldın da,
Zalimlere baş kaldırmadın.
Taşınmaz mekanlar sessizdi,
İçine niceleri girdi,
Şu mezarlar tenle doldu da,
Nedense sen hiç uyanmadın,
Başını kumlara gömdün de,
Zalimlere baş kaldırmadın.
Ne gerek sana, ey insancık,
N’olur düşünüver birazcık,
Sana da yapılacak mezarcık,
Uyan şu gaflet uykusundan,
Dönüş yok ecel kapısından...
hepimizin ders alacağı bir şiirdi belkide,tebrikler.
TÜM YORUMLAR (11)