Sen uyandığında (Üç dakika yirmi bir san ...

Sen uyandığında (Üç dakika yirmi bir saniye)

Sen uyandığında sarıyor hayat etrafımı
Sen gözlerini açtığında, ben uyanıyorum aslında.
Yüzünü yıkadığında başlıyor hayat, ayılıyorum.
Uykun geldiğinde hayat ağır basıyor bana

Sen uyandığında yaşıyorum aslında.
Bir yavaşlayıp bir, hızlı atıyor kalbim.
Dünyama ışık geliyor, güneşin doğuyor gecelerime
Içimdeki çocuklarım uyanıyor sen uyandığında.

Gece uyurken bir bıçak gibi kestiğin,
Bu kocaman şehirdeki tüm ışıklar aydınlanıyor,
Içimde bir üfle söndürdüğün mumlar yanıyor,
Yıldızlarım kayboluyor gökyüzümde sen uyandığında.

Sen uyandığında yaşıyorum galiba,
Saniyeler dönmeye başlıyor,
Içimde biri yeklovanlarımı çeviriyor
Zaman kayboluyor sen uyandığında

Sen uyandığında gazete atıyorlar çocuklar kapıma,
Sen uyandığında bir süt şişesi var kalbimde
Içimdeki saatler çalıyor,
Aşka geç kalıyorum sen uyandığında

Ağlamak için yaşlar doluyor gözlerime,
Mendiller atıyorlar çocuklar üzerime,
İçimde kopan tüm fırtınalar diniyor,
Yanaklarıma yağmurlar yağıyor, sen uyandığında

İçimdeki sevgililer kavuşuyor,
Su veriyor bir baba kızına,
Bir çocuk bir hastalıktan kurtuluyor,
bebekler melekleri görüyorlar, sen uyandığında.

Seviyorum diyebiliyorum sen uyandığında,
Uyuduğundaki acılarım kayboluyor,
Bitmeyen özlemlerim başlıyor,
Özlemlerim bitmiyor sen uyandığında.

Içimde unuttuklarını almaya geliyorsun
Bir ateş sigara yakıyor kalbimde,
Içimdeki küller uçuşmaya başlıyor
Rüzgarın ateşlerimi söndürüyor sen uyandığında

Sen uyandığında biri ezan okuyor içimde,
Tüm çanları çalıyor kilisemin, sinagoglarım kapılarını açıyor,
Rahipler koşuşturuyor manastırlarımda
Içimde bir peygamber doğuyor sen uyandığında

Ve içimdeki elmayı ısırıyorum,
Şeytanlarım melekleşiyor,
Yarım kalan herşeyim tamamlanıyor,
Aç kalmış yanlarım doyuyor gökyüzüm, huzurlu yanım
Ve anlıyoruzki uyandığında
Ben senin oğlunum, sende benim kızımsın aslında