Sen Utanmasaydın Keşke

25/05/2007

Adımı yalnızlığıma vuruyorum.gecenin siyahında gözlerini, kahve gözlerini arıyorum düşlerim yerine. çınlıyor kulaklarım sesini istiyorum tenine değdim sesini kaybettim sevmeseydim yapar mıydım değermiydi ellerim tenine,şimdilerde ellerime kızıyorum iğreniyorum keşke, keşke diyorum keşke dudaklarım dudaklarına bu kadar hasret kalmasaydı…

Boş satırlarda kalıyor gözlerim şimşek bürünüyor gözlerimde,kara gözlerimde, bu kın bu nefret kime bilmiyorum.sana olamaz bu kızgınlığım bilirsin. hayata galiba isyanım aklıma geldikçe tövbe nöbetleri geçiriyorum, rabbime mı isyan ediyorum tövbe diyorum tövbe ne biçim konuşuyorsun diyorum kendimce isyanımı es geçiyorum az sonra bir bulut veda edecek üzerime doğru, gecenin siyahında sonra bir gün ağaracak biliyorum üzerimde kuruyacak paltom, gene sucuk kokusu gelecek burnuma, ve ben gene utanacağım güneşten keşke bu kadar yakın olmasaydı sevişmelerimiz ve keşke sen utanmasaydın…