Sen Üşüme Şiiri - Murat Demir

Bakma öyle saf saf bana, seni iyi tanıyorum
Sen sanma ki saflığına, güveniyor kanıyorum
Ne zaman sana inansam, ciğerimden yanıyorum
Ben halbuki bir zamanlar senin için ölüyordum
Seni bir gün görmeyince güller gibi soluyordum

Şu dünyanın tüm dertleri, sırtıma yük oldu inmez
Çekip gitti metanetim, gözyaşlarım akar dinmez
Bu gidişle bundan böyle, neler olur hiç bilinmez
Ben halbuki bir zamanlar senin için ölüyordum
Seni bir gün görmeyince güller gibi soluyordum

Bırak artık vazgeç benden, takoz koyma gülüşüme
Bir kez olsun bir kez bari, girme n'olur şu düşüme
Düşlerimde tipi eser, demem o ki sen üşüme
Ben halbuki bir zamanlar senin için ölüyordum
Seni bir gün görmeyince güller gibi soluyordum