944
SEN URARTUSUN BEN URARTU 5
Urartu’ydu gece yürüyüşümün adı
Bir fettan karası şehla gözde
Zifiri
Vuran
Bir Tuşba tadıydı nura gark olmuş yolum
Bir kiraz
Zehri
Öpüşlere uzak
Ağulayan
Bir kar damlasıydı o gıdık Van kalesine uzanan
Kuğu
Pembe
Ve de beyaza çalan
Bir kara küheylandı rahvanda Van gölüne karşı
Saçları rüzgârda asi
Zil kara
Ve de kalkmış şaha
Kaşları
Yüreğimi çalan yay
Kirpikleri yüreğimi vuran ok
Gözleri doğuştan sürmeli bir Arap kısrağıydı
Hayallerimi zorlayan
Güne vuran şavkı
Gün boyumda duran
Ve kavuşturan dünümü bugünüme
Geçmişime yasak
Bu günüme tuzak
Gece yürüyüşlerimin adıydı o bir ok
Bir dilek taşı
Kurban olduğum endamı tarifsiz
Ayın her çeşidi
Nurun huzuru
Gönlü gani
Ben diyeyim aşkı alsın beni
Sevdası gadamı belamı
O desin sevenlerin ahtı
Ah be Unina
Vay be Erina
Vay ki ne vay Elia
Benim o bildiğin adam
Gördüğün o adam bendim o eski dünyanda
Bendim sana yasaklı kılınan
Tadın
Tuzun bendim
Bendim sana uzak yazılan
Nerde ellerin
Hangi düvelin koynunda şimdi
Sen Urartu sun ben Urartu
Sendin yasak bir zamanlar
Şimdi olma bari
Uzat ellerini çıt kırıldım
Bir sunak ol
Nuruna nurum
Anın bu an
Yolum yoluna kurban
Uzat ellerini ellerim senin her demimde yüreğimde ateşimde yan.
Kayıt Tarihi : 6.5.2008 20:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (33)