Güneş doğmaktan usanacak bir gün
Dinecek yaşları bulutların
Gök yerle kucaklaşacak özlemini yitirmek için
Ben; yana yakıla seni arayacağım o gün.
Duyacaksın.
Bileceksin ki unutulmamışsın.
Anlıyacaksın ki unutulmayacaksın.
Avuçlarım her açılışında gökyüzüne
Dudaklarımda dua olacaksın.
Evren bir gün tümüyle unutacak seni
Unutacak ya,
SEN UNUTULMAYACAKSIN.
Sevdan öyle yüceltti ki seni gönlümde
Hep erişemeyeceğim yerlerde olacaksın.
tutamayacağım seni nice uzansam, lakin
SENUNUTULMAYACAKSIN.
Dinmeyecek, tükenmeyecek bu ayrılık
Bitmeyecek, yitmeyecek bu sevda
Haykıracağım sazımın telleri kırık;
Duymayacaksın.
İster duy, ister duyma seni arayan sesimi
SEN UNUTULMAYACAKSIN.
Kara sevda bu benimke.
Nedir bilir misin?
Yaşam bu; tükenir bir gün.
Durdurabilir misin?
Sen de bir gün elbet toprak olacaksın.
Ben yaşasam da ölmüş olacağım o gün.
Tüm evren unutacak.
Yiten varlığımızla bizi.
Lakin; bir ben varım ki,
Sevdanı içimden alamayacaksın.
GİT! Mahşere değin geleceğim seninle.
Kaçamayacaksın.
Unut, dilediğini haykır, sevmediğini söyle
Gene de
SEN UNUTULMAYACAKSIN.
Kayıt Tarihi : 22.1.2003 00:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!