Sen Unutsan Ben Unutmam Şiiri - Salim Erben

Say ki
Yüzünün en aydınlık düşlerini okşadım
Bulutlardan süzülüp alnından öptüğüm
Bir akşam vakti bir iş çıkışı
Ankaranın en kalabalık meydanlarında
Mesela sıhıyede kızılayda biz bize
Elele sarmaş dolaş yürüyoruz
Yada istanbulda.
Emin önünü beşiktaşda
Veya kadıköyde
modadan boğaya doğru
Durup en geniş meydanlarda tutuşan
İçimizde ki yangını söndürmek için
Umudun yeşerdiği yer nazımda
Dizlerini dayayıp dizlerime göz göze
Kaderin cilveli yönünü öpüyoruz
Yarasını okşayamadığım kara kız
Yangınım sığmıyor
Ben sığmıyor istanbula
Sense har gün batımı
Denizde boğulan akşam güneşi gibi
Çatıp kaşlarını bakıyorsun gökyüzüne
Çatma kaşlarını allah aşkına
Bu şehire
Kara bulutlar çöker tufan olur
Hiç bir gemi uğramaz limana
Hiç bir vapur yanaşmaz iskeleye
Gece susar gün yüzünü açmaz
Sen üşürsen ben donarım
Uğrunda mevsimler yıllar harcadığım
Kara kız şimdi
Tut ellerimi sal içinde ki deli tayı
Gem vurma gülüşüne inletsin meydanları
Bir şiir oku bir sevda türküsü söyle
Mızrap sız dokunsun yürek teline