Sen unutacak mısın? Şiiri - Mustafa Cilasun

Anladığını
Sanıyordum hep oysaki
İsmimi unutmak istediğin o an’a kadar

Kim bilir
Öyle bir tutkuyla
Terennüm ediyordum ki kelimeleri bilsen

Her
Hecesiyle meşkin hazzını
Deruhte ediyordum yalnız kendi halimde

Geçte olsa
Oyun sahneleniyordu
Zannınca herkesten çok anladığını sandığım

Bir anda
Artık demir almıştı heyhat
Sine limanımdan sis perdesi uzaklaşırken

Tahmin
Etmeyeceğin kadar
Sıkılıyorum bağışla diyemem artık ben sana

Ne olur
Aşkı sen yargılama
Bir sevda ki dostlar başına düşman hak ola

Her giden
Bir hasret içinde kalmaya
Aşkın acısıyla sabrı yudumlayarak yaşamaya

Sensin
Sessizlikle senden geçiren
Ayrı tutan gecelerde kaybolan, merakla soluyan

Gözlerimin
Alanını daraltan sevdayken
Her boşlukta “unut” yatıyor sazendenin lisanından

Ayrılık
Çıkıyor durmadan karşıma
İstemediğim her satırda, kalp ne kadar bizar olsa da

Sen artık
Dilediğin gönül verdiğin
Uykunda rüyalarınla uyandığın düşlerin süruruyla

Lisanı hal eyle
Sen sakın üzülme, kederlenme
Ben kendi sensiz iklimimde tefekkürün dirliğinde