Sen Umutsun Çünkü Şiiri - Gizem Bilgin

Sokak lambaları aydınlatır geceyi
Sokak karanlıktır oysa
Buz gibi İstanbul gecesi
Sokak lambaları ısıtmaz elleri

Gün öleli saatler oldu
Dirilir mi belli değil
Islak bakışlar var tektük
Bir kadının ayak izleri

Şehir aydınlık sokak soğuk
Ben üşürüm kadın üşür yol üşür
Bir tek sen sıcaksındır gecede
Sen umutsun çünkü

Kimbilir belki kar yağar
Donar köşede yatan sarhoş serseri
Islak kadının gözyaşları donar
Ve ölür bir anda şehir
Bir tek sen ölmezsin
Sen umutsun çünkü

Gazete hışırtıları var bir kadeh hüzüne eşlik
Buram buram alkol kokusu anılarda
Dönüp duruyor kaldırımın üstünde
Kimin yaşamını yaşar ki bir serseri
Sadece kendi gülüşleri

O düş görür geceleri
İspirto rengi düşler adamı hoş eden
Sayıklar yaşar birer birer
Saniye saniye tadar yudum yudum
Çünkü tek varlığıdır cebindeki buruşuk şarap parası
Ve düşleri…

Kadın oturur bir kenara
Ayak sesleri kesilir
Ve derin bir şarkı duyulur sigara artığı sesinden
Bir tek sen dinlersin
Sen umutsun çünkü.
Şarkı biter düş biter
Sen gidersin
Kar yağmaya başlar sokağa

Sarhoş derin bir uykuya dalar
Ayakları buz gibi
Yüzünde kalan son bir ses
Yanında kırık şarap şisesi
Şarkı biter kadın uyur
Ve sen gidersin
Sen umutsun çünkü…