Kalmışsın bir başına karanlığın içinde.
Ama hiç alışık değilsin karanlığa.
Oysa sen korkardın karanlıkdan.
Yürüdükçe kaybettin dostlarını.
Sen umudun yolcusu.
Her biri el sallar gönünün sızlamasın.
Hatırlıyorsun dün gibi dikiş tutmayan dertlerini.
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta