Dipsiz kuyulu dünyanın
tutunduğum tek dalısın.
Tütün sarısı sabahlarda,
vişne renkli akşamlarda,
soğuk ve ayaz gecelerde
sığındığım tek mabedimsin.
Sendeki dünyanın güzelliği,
bendeki sevdanın kapkarası.
Mucize aramak mı?
Gülüşlerin bana mucizedir.
Kerbelada susuz kalmış gibi
gülüşlerine susuyorum sevdiğim.
Sen, Kaf Dağı'ndaki hayalimsin;
ben, hayale kanat çırpan anka kuşu.
Her kanat çırpışım
yüzümü güldürüyor.
Yüzün gülünce
yüzüm gülüyor.
Sen gülünce;
arşı âlâ titriyor,
mevsim değişiyor,
kainat şekilleniyor.
Sen gül diye ömrüm gidiyor.
Ömrümü heba etme; gül, gül, gül.
Kayıt Tarihi : 25.10.2018 23:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
9 MAYIS 2018 ÇARŞAMBA
![Savaş Barha](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/10/25/sen-umudumsun-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!