Gündüzün hüznü vurdu gecenin sessiz karanlığına….bir damla yaş kaldı sanki aydınlık sandığım karanlıktan..oysa güneş doğardı senin varlığınla geceye bile…şimdi bir kanayan yürek vardı sessizce gecenin içinde..her ayrılık acı verir sevmişse yürek içten..yoksa fark etmez gideni aramaz gözler bilmez ne halde…..oysa bir kez yaşanırdı kitaplarda yazardı...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
