Sen Tut Kalbimi Şiiri - Hakan Aydemir

Rahat bırakın ruhsuzluğumu
Aşıkların matemi gece gibi
Mor ötesi bir sessizlik içimdeki
Aldanışlar kandırır bulur hep beni
Ne var ki ölüm tuzak kurar yollarıma
Hemen yakalasa ruhumu uçursa siyaha
Sevgilimin koynuna yatmak gibi
Uzanmak istiyorum mezarıma
Bekaretini bozma acım terinden aksın
Kapatayım makalelerimi koyayım saksının yanına
Gözyaşlarımla beraber kin aksın sahillere
Mavide irkildim suda coştum
Aşkların kıytısını ben hiç bilemedim
Kuş oldum uçtum beyaz karanlığa
Süzüldüm, toprağa düştüm kabul etmedi cemremi
Çizdim kötümser bakan çehremi
Niye ben olmalıydım şanssız aşık
Ya da eğri yolun iletkisi
Koptum benliğimden
Bıraktı kendi kuruluğunda ıslak gözlerimi
Mezarım kazılırken herkes sevgiliye bakıyor
Ağlayışım sadece gözümde olmaz
Kalbim ıslanır, ruhum üşütür kendini
Sarar etrafımı bu kış
Şiddetle çene kırarım bu sahte yakarışa
Yağmur yağarsa sanmazsın bu kimin feryadı
Düşlerim gambazlanır, vurulur sırtından rüyam
Ondan uykudan geçişim, hiç sevmeyişim
Çiçek gibi ölümler açılır göz kapaklarımda
Acır gibi ağlama bana
Sesler içimi gıcıklıyor duyuyor musun
Kızıl entari bir adım yaklaşıyor bana
Kapatıyor toprakla, açıkta kalan suratımı
Geliyor bir uyku, çok ağır çörekleniyor
Ölüm bir adım daha yaklaşıyor bana
Alıyor kendi halinde atan kalbimi
Sen tut kalbimi ki, karanlıklarda yalnız bırakma beni.

kizilentari