Sen; karşı konulmaz bir tesir,
Ben çaresiz müteessir...
Sen; sır dolu bir tefsir,
Ve ben dil bilmez müfessir...
Sen; âlemime cihangir,
Ben zindanlarında esir...
Sen; dermansız bir zehir,
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
İnsanın insanı sevmesinden bahseder şiirlerim.İnsanın insanı sevmesi ile Kulun Allahı sevmesi aynı şey değildir kıyas edilmesi bile saçma geliyor bana.Dilerim içinde bulunduğunuz çelişkiden kurtulur kulu kul gibi Allahı da Allah gibi seversiniz.Sanıyorum şiirlerimi anlaığınız mantıkla Kuranı Kerimi yorumla mantığınız aynı. Muhkem ayetleri çözemiyorsanız Muteşebbih olanlarda Allah ufkunuzu Rahmani eylesin. Saygılar
Kusura bakmayın da Mehmed Emin bey kardeşim, siz bence yanlış kapıyı seçmişsiniz. Çünkü sizin ümid ettiğiniz müspetler öyle fanilerin indinde bulunmaz. Bulunsa da her kese vermezler. En iyisi mi siz bu umutlarınızın tahakkukunu ve daha evlasını Mevlay-ı Keriminiz olan Allah (cc) tan isteyin. Zira onun kapısına giden nadim olmaz ve asla eli boş dönmez.
Hayrlı kandiller.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta