“Beden değil, ruh çürüdüğünde ölürmüş insan”
Ten ve sin benle olursa
En sevdiğimsin.
Sen, kayıp İncil yapraklarından
Kaderime sızan nardinimsin
Sin bende, ten elde
bil ki, dünya ahret katilimsin.
Benimki beyinden dile düşen değil
yürekten dudağa fışkıran bir sevda
Taçlandırmadan tenlerin vuslatıyla
her iki cihanda kangrenimdir bu yara
Şimdi ben, senle ben
hiç ten tene değmeden
nasıl ölür de gideriz
bu bedenden
Kaç acıyı çekmeden!
Ibrahim Ozcan
28 Aralik 2012 - 02:43
Zafer Kamp
Bagram/Afganistan
Kayıt Tarihi : 28.12.2012 00:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hiç ten tene değmeden
nasıl ölür de gideriz
bu bedenden
yüreklere taht kuracak nitelikde özenle yazılımış
ve biz üyelere sunulmuş kutlarım yürekten kardeşimi
TÜM YORUMLAR (3)