Sen Tekildin Bense Çoğul…
Her geçen saniye, ana avrat yüzüme söven ve sonra arkasına bakmadan kaçan bir çocuk masumiyetinde geçip gider. Ömrümden çalınan her zaman dilimi parçası aslında beni biraz daha yaklaştırır özlemini çektiğim sonuma… İstediğim huzura bir adım daha yaklaşırım. Bu yüzdendir mi bilmiyorum sabırla beklemeyi sevmişimdir bekleteni. Kızamamışımdır. Aksine daha çok sevmişimdir beni kendimle biraz daha fazla baş başa bırakmasını… Özlem duymuşumdur yokluğunda. Çekilen acı kırbaçlamıştır yüreğimi ve dökmüşümdür bu haliyle içimi.
Oysa çok farklıydın ilk zamanlarda. Belki de göz yanılsamasıydın. Yada ne bileyim bir yıldız kayması. Sen tekildin, bense çoğul. Biliyorduk aramızdaki uçurumun kaç yar olduğunu. Düşsem, paramparça olurdum biliyordum ve ben çok korkuyordum. Ben, yamacında oturup seyredeyim isterdim batan günün kızıl rengini yahut doğmaya yeltenen kız kurusu güneşi. Engelliydi kaderim ve kötürüm olmuştu düşüncelerim.Karar veremiyordum. Gitmeli miydim yoksa kalmalı mıydım bu öldürgen hayatta…
Örümcek ağları gibi avuçlarına dolanıyordu yüreğimden kopan her bir cümle ve silkeledikçe eline yüzüne bulaşıyordu. Tiksinir gibi oldun ve bir daha adresine mektup yollamamı istemedin. Şaşırmıştım bu durum karşısında. Hiç Beklemiyordum.. Donakalmıştım. Oysa seviyorsun sanırdım sana hitaben yazılı olan yazgıları. Beğeniyorsun sanırdım, seni şekilden şekle sokuşlarımı. Bazen bir yıldız kayması oluyordun. Bazen uyuyan güzel, bazen de batan günün kızıl rengi ama istememiştin artık. Bu yüzden bende bırakıyorum bu son yazıyla ruhuna dokunuşlarımı…
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta