Kalan ömür miadımın yaşama hevesini almışsın benden.
En yakın dostlarım bile artık anlamıyorlar hal ve ahvalimden.
Atın nallamış, dörtnala doludizgin düşmüşsün ardıma,
Uçurtmuşsun bülbüllerimi gönlümün gül bahçelerinden.
Sen tek kelime ile bana karşı zalimsin, zalimsin, zalimsin!
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta