Sen tek başına değilsin
Yağmurda koşan taylar gibi
Ve toprağı iyice kavrayan
Kökler kadar akranın var
Omuzlarında hayat ve şiir
Alınterinden bir yürüyüş
Sis örtse de alnını bazan
Dalına göre konsa da kuşlar
Kalem seni arkalıyor boyna
Gülü saklayan yaprak
Ve kızartan toz
Çok alışkın acılı yanın
Güneşte bozaran yavşanların
Islaklığına
Ellesen yorgun bir buzağıyı
Sırdaşın olur senin yiğidim
Mapusane günlerinde görüşmecin
Çünkü adaşların da uğurlandı
Sen tek başına değilsin
Omuzlarında hayat ve şiir
Alınterinden bir yürüyüş
Sen tek başına değilsin..
Abdülkadir BulutKayıt Tarihi : 4.4.2015 16:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
şiiri okuyunca, nedense Ahmet Arif’i düşündüm...onun yeşil soğanlarla gelmesini istediği görüşmecisini!..geldi mi, gelmedi mi bilmiyorum..bildiğim bir şey var ama, memlekete gelmeyen bahar!..
içerde olanlara, dışarda olanların yazdığı şiirlerin sonu gelmeyecek bu gidişle!..aynen bu şiirde olduğu giibi...
TÜM YORUMLAR (2)