Boşluklarla uyandım bugün
Yüreğimde bir amansız yoksulluk! !
Doğan Güneş ısıtıyordu odamı
Herşey güzeldi,mutlu olmalıydım,
Fakat eksik olan bir şey vardı,
Sen! ! !
Hayatım dediğim,
Uğruna herşeyimi verdiğim sevgilim! !
Nerelerdesin,ne yapıyorsun şimdi bilmiyorum,
Ama bildiğim tek şey var,
Seni unutamadığım! !
Doğan her yeni güne hala seninle başlıyorum,
Yüreğimde ki boşlukları zorla,yok sayıyorum! !
Yok onlar,hiç olmadılar aslında! !
Çünkü sen benimlesin,
Uzaklarda,meçhullerde de kalsan içimdesin! !
Yine gün bitecek,
Gecenin karanlık örtüsü kapanacak üzerime,
Ve,bir ışık göreceğim karanlıkları aydınlatan,
Seni göreceğim sevgilim,
Uzaklardan bana el sallayan! ! !
İçimden,koşmak gelecek sana doğru yine
Ve,yine tutacağım kendimi zorlukla
Çünkü,ne kadar yakınlaşırsam,
O kadar kaçan hayalini ürkütmek istemiyorum,
Razıyım seni bu şekilde dahi sevmeye,
Razıyım sana uzaklarda da olsan
Miladımdın,
Tarihim olarak kalacaksın demeye! ! !
18.kasım.08
izmir
Kayıt Tarihi : 10.1.2009 07:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!