Sen, Tanrım Değilsin Şiiri - Enver Çiçek

Ne yüzünü gören oldu, ne sesini duyan var
Sen, zalim Şah mısın ki? Zulüm edersin insana
Kar-kış demeden yürürsün. Ne bir ayak izin var
Gönül koydum adını, of gönül koydum ben sana

Bilirim ben hedefsiz aşklara yolun yol olmaz
Perçinlenmiş kalplerde sana hiç soru sorulmaz
“can” dedim “canan” dedim adına, gönül yorulmaz
Bir kalbin gölgesinden emrediyorsun sen bana

Yoruldum ey gönül seninle aşk-meşk konuşmaktan
Bıktım-usandım bu yolda suçsuzken suçlanmaktan
Cennetimi ver demedim ki. Tanrım değilsin ya!
Sahibinim ben senin, git muhabbeti bul bana