Sanki varlığın
varlığımın üzerine usta terzilerin elleriyle dikilmiş
muntazam bir yokluk
nerede?
kimi arasam? sen susuyorsun
adını kendi dilimle anarak ölmek yasaklanıyor
ve derken
kargalar yanaşıyor
oyuncakçı dükkanların kepenkleri kapatılıyor
parklar söndürülüyor
çocuklar öldürülüyor
sen susuyordun
ben pes etmiyorum
kendi dilimi içime gömüp
başka başka dillerde ölüyorum gidişine
sen susuyordun
koştum çok hızlı koştum
kan ter içinde
ayaklarımda ki kara sularla
saf sularına karıştım
sen susuyordun
ahh bilmiyorsun
kaç defa doğrulttum şakağıma gülüşünü
defalarca alnıma dayadım dudaklarını
ölemedim
ölmeden öpemedim
susuyordun sen
sonra gözlerin
yani senin o güzel bakışların
bana göre dünyanın en afilli yeriydi
ki gözlerinin dili
tuzak cümleler kurup aldatmıyordu ruhumu
sen
hâlâ susmayı sürdürüyordun
ben
her gün mesafelerin çiğ etleriyle besleniyorum
anlamı kırık şiirleri doluyorum ceblerime
saçlarıma ölmüş kuşların rengi bulanıyor
85 yerimden
39 kere vuruluyorum
2867 kere canım yanıyor
sen susuyordun
ben ise vazgeçmemeyi sürdürdüm..
Kayıt Tarihi : 3.12.2013 15:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kaç defa doğrulttum şakağıma gülüşünü
defalarca alnıma dayadım dudaklarını
ölemedim
...
harika...
TÜM YORUMLAR (1)