Saati gelir, getirdiğin söz bitirir
suskunluğa düşer, içimizin
durduğu bu cennet.
Yüreğinde bitirdiğin başlamaz
yeniden, yine eskisi gibi
baskın çık, sözlerimi sen sustur.
Kopuyorsa gece gözlerimden
ay düşmüş karanlığa batıyorum.
İçimde bir saatli bomba mısın?
vakti, gel ölüme kur!
Ne sözlerin ederi var;
ne nefes yeter anlatsan,
anlamsız heceleri sen sustur.
Kayıt Tarihi : 22.8.2015 00:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!