Sen sustuğunda be çocuk sen sustuğunda.
Baharlar gelmez, kuşlar göç etmez, çiçekler açmaz, kelebekler kanatlanmaz.
Sen sustuğunda yüreğime yumruk gibi iner bakışların, deli gömleği giyer aklım, yerle yeksan olur avuçlarımda ki çaresizligim. Ne acısı küçücük bedeninde ne hüznü ne olgunluğu ne durgunluğu pembe düşler mavi gökyüzü hani nerde? Griye dönüşür herşey senin suskunluğun be çocuk benim içimi yakar.
Senin suskunluğun be çocuk beni derbeder eder...
Şimdi gidiyorsun, git
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Devamını Oku
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta