Sen sustuğunda be çocuk sen sustuğunda.
Baharlar gelmez, kuşlar göç etmez, çiçekler açmaz, kelebekler kanatlanmaz.
Sen sustuğunda yüreğime yumruk gibi iner bakışların, deli gömleği giyer aklım, yerle yeksan olur avuçlarımda ki çaresizligim. Ne acısı küçücük bedeninde ne hüznü ne olgunluğu ne durgunluğu pembe düşler mavi gökyüzü hani nerde? Griye dönüşür herşey senin suskunluğun be çocuk benim içimi yakar.
Senin suskunluğun be çocuk beni derbeder eder...
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta