Sen susarken! Şiiri - Mustafa Cilasun

Biliyorum ki
Sen sukut ederken
İdrakten nazar eden bir nefestin

Hakikatin
Sır perdesini
Hazla terennüm eden ne dilberdin

Hissedendin
Sabrı cemili bilen
Vâkıfıyla nefeslenen bir erdemdin

Dilerdin
Olmuş ve olacaklar
Karşısında hikmeti önceleyen ferdin

Çünkü
Sen, hilkati bilen
Akıbeti gözleyen sırrın mükellefiydin

Hareket
Ve kuvvetin
Yegâne sahibini bilen solmaz çiçektin

Sen
Sanki bir mürebbi
Halini, gayretini hasreden zatı abittin

Nefsini
Öteleyen güzeldin
Güzelliği manada önceleyen bir ülfettin

Senin
Gözlerinden akan
Damlalar, damarı terk eden o ak kanlar

Şifasız
Yaralar, ahu figan
İçinde kıvrananlar arzı mekândaki canlar

Bihakkın
Allah rızasını
Her şeyin üzerinde tutan canı cananlar

Ahseni
Takvim üzere
Ne güzel insanlar hanif kul ve gardaşlar

Sen
Ancak gücünün
Nispetinde kaygı taşıyansın, zorlanmayasın

Bilirim ki
Sünnetullaha
Vakıf olan naif olan çok güzel bir canansın

Aşk ile
Şakıyan, sevda ile
Yaşayan bir nisanın feriştahısın, hazzı kansın

Sen
Ar’ın aynası
Edebi riyasız soluyan latif olan bir kulsun