Sen sus
Ama susama mutluluğa dayanamam
Bırak ben ağlayayım
Gözlerinde bir damla yaşa katlanamam
İsterse gözyaşlarım sele dönüşsün
Ondan hayat bulur
Susuzluktan kurumuş yaban çiçeği
Yalınayaklarıyla çocuklar
Burnu sümüklü bebekler
Oynaşırlar içinde
Sen sus yeter
Yanaklarından süzülmesin
Nur-u ilahe, ab-ı kevser
Ben akayım kanlar içinde
Sen sus
Ama susama mutluluğa dayanamam
Bırak ben ağlayayım
Gözlerinde bir damla yaşa
Katlanamam...
Kayıt Tarihi : 27.4.2006 09:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muzaffer Gezer](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/27/sen-sus-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!