Akşam melteminin nazenin esintisi,
Okşadı aniden kapalı penceremi
Bir meleğin kanadının ipeğimsi titreşimi,
Verdi yitik yüreğime müjdeyi
Getirdi bilinmezler ülkesinden bana senin sevgini.
Koştum açtım, esintiyle okşanan penceremi
Aldım içeriye sessizce seni
Sözlerle işimiz yoktu, gözler konuştu;
Açık penceremden içeriye
Füsunkâr bir ışık hüzmesi doldu
Işık aydınlattı sevgiyle gönüllerimizi
Sohbetteyken gözlerimiz, lal etti dilimizi.
Gümüşi toprakları andıran bulutlar
Oldular ebedi bir sevdanın şahidi
Sen söyle ey sevgili!
Silinebilir mi?
Bu sevdanın gönüllerimizdeki izi
**Suskun Hüzün**
Cigdem KilicKayıt Tarihi : 12.2.2010 15:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cigdem Kilic](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/12/sen-soyle-ey-sevgili.jpg)
SELAM VE SAYGILARIMLA
başka bir yerlere taşıyor
öylesine içten soluyorum ki
o satırları
beni benden koparıyor adeta
geçmişe dönük nevarsa anılarda
bir bir yaşatıyor yaşıyorum
kutlarım şairim
TÜM YORUMLAR (21)