Sen Söyle Bahar Şiiri - Nevin Kılıç

SEN SÖYLE BAHAR

Sen Söyle Bahar
Sen gelince yüreğimde
Umutlar çiçek açmadı mı?
Tutunmadı mı sımsıkı ellerine
Sarılmadı mı hayallerine.

Sen Söyle Bahar
Sonbaharın hüznü
Sarmadan bedenleri
Sarartmadan yapraklarını
Dökmeden tomurcuklarını
Söz vermiştik hani
Bırakmayacaktık ellerimizi.

Sen söyle Bahar
Oysa giden sendin
Bütün yalvarışlarıma aldırmadan
Dönüp ardına bile bakmadan.

Sen söyle bahar
Her rüzgâr estiğinde
Bir dalım kırılıyor.
Çiğ tanesi düşüyor yüreğime
Üşütüyor benliğimi
Sonra kendime sarılıyorum
Sen diye.

Sen söyle Bahar
Neden nedendi bütün bunlar
Yaşanmamış bir rüyanın
Kalıntılarıydı sadece
Aklımızda kalan hatırladıklarımız.
Sen sen söyle bahar, sen söyle.
Neydi günahımız,
Bizi böyle ayıran…