Sen söyle Şiiri - Nurettin Akdeniz

O hatırladığım İlk gün gördüğüm
Ayağım kesilir her yerde böyle
Elâ gözlerinle attın kördüğüm
Anlatıp deyiver birde sen söyle

Yeşil yeşil baktım mahur yüzüne
Pembeler mi serptin şu gökyüzüne
Aslında maviydi dönmez özüne
Susamış gönlüm gör de sen söyle

Bakmaya doymadım güzelliğine
Hayran kaldım nazik özelliğine
Üslup nezaketin tazeliğine
Elini yüzüne sür de sen söyle

Perdeler çekmiştim kendi yüzüme
Şimşek bakışların değdi özüme
Mehtabi ışığın yansır gözüme
Nurunu şavkını verde sen söyle

İsmin öğrenmekti ettiğim gayret
Sual etmek zordu o zaman hayret
Gönlümü fethettin tam şimdi seyret
Ömürümüze şifa nerde sen söyle

Çalışıp çabalarım emek sarf eder
Helalinden rızkım için harf eder
Ücret aldığımı sana zarf eder
Bulursan eksiğim merde sen söyle

Nefesin değeri alamayınca
Suyunda ederi bulamayınca
Ununsa bedeli elemeyince
Düşünmeden olmaz durda sen söyle

Nasihat değildi Hakikat inan
Boşuna öylece yaşadım sanan
Yalanları bırak olma sen kanan
Verdiğim kıymetin burda sen söyle

*Cins i latif/kadın
**Laf ı latif/ tatlı söz
***Hemen taltife/gönül alma,kazanma