Sen Söyle Şiiri - Tekin Bekar

Nasıl kandı bu gönül ah! Yalancı sözlerine,
İhanetin resmi düşmüş, masmavi gözlerine,
Ne koyayım bilmem ki, sen diye düşlerime,
Akıl erdiremedim, biliyorsan sen söyle..!

Aşkı yarım bıraktın, bir otobüs durağında,
Duygularım mantığın, epeyce uzağında,
Sana çıkan yolların, en kuytu bucağında,
Ağlarken yoruyordun, sebebini sen söyle..!

Kesilirken umudum, zamansız lime lime,
Son darbeyi senden yedi, o ulvi kelime,
Aynalardan yansıyan, şu perişan halime,
Bir isim bulamadım, biliyorsan sen söyle..!

Öyle ki ''veda'' da, bir zarafete tabidir,
Bilmeyen çok olsa da, bilenler nadirdir,
Ne öldürürsen öldür, öldürenin adı katildir,
Aşkın katili kimmiş, biliyorsan sen söyle..!

Hepsi, ama hepsi birkaç adım ötemde,
Sevende bendim, bunca lanet edende,
Hep kaçan sendin, en sonunda gidende,
Ben niye kovamadım, biliyorsan sen söyle..!

Öfkem bir deniz gibi, umman gibi büyük,
Biz sevda için, ömür boyu dövüştük,
Şimdi sırtımda, canımı yakan koca yük,
Senden miras mı? Biliyorsan sen söyle..!

Aşkı okumuştum ya! Yazmakta nasipmiş,
İhaneti tarif zor, zoru tarif ne de garipmiş,
''Alçak'' sözcüğü, meğer senin içinmiş,
Başka bir ismin var mı?, Biliyorsan sen söyle..!