Sen Söyle Şiiri - Berceste Yenilmez

Kim bilir neler neler saklamışım şu garip gönlümde
Hayatın beni pervasızca ordan oraya savurduğu dönemlerde..
Hayallerimi..hedeflerimi..umutlarımı çalmışlar benim.
Sen söyle bu hayatı mı bana reva gördün?

Kim bilir nasıl kıvrandım çaresizliği dibine kadar hissederken karşında
Elinde oyuncak ettiğin kalbimi parça parça böldüğün anlarda..
Küçük bir çocuğun masumiyetini çalar gibi çalındı sevgim.
Sen söyle... seni sevmenin bedeli bu muydu?

Kim bilir kaç gece sızdım başımı ağlaya ağlaya gömdüğüm koltukta
Kanayan içim yetmedi, gözümden akan yaşları çaldılar benim.
Sen söyle... içler acısı halimin faturası mıydı bu çektiğim?

Kim bilir kaç kere öldüm sen başkasına gülken bana dikensin diye
Usul usul ruhuma çöreklenmiş acıyla yıkadım kalbimi
Sen bana gül diye ölmeye razıydım ben.
Beni sevmeni umarak,
Seni sevmekten korkarak,
Sevilmeyi bilmeden
Seni kendimden bile sakınarak sevdim.
Sen söyle..nasıl sevilir.. nasıl özlenir..bilmeden büyüyen.. sana tutulmuş bir çocuğun ölümünü izlemek,
böylesine körelmek
Böylesine şirazesi kaymış bir vicdanla yaşamak,
Bu kadar mı basitti, bu kadar mı hafifti..gerçekten?