Sen Sonunu Seçtin Şiiri - Mehmet Aluç 2

Ben yolun başındayken sen sonunu seçtin
Giden sendin isteyen sendin ben kabul ettim
Gitmek çözüm değildi sen çözüm sandın kaçtın
Gitmekle bitmiyor aşk yaşamakla aşkla ömür bitiyor
Sen aşksız yaşamayı seçtin bende kendini bitirdin
Sen aşksız biterken ben aşka yeniden yaşadım ve sevdim
İçimdeki uçsuz imbatlar rüzgârlarıyla uçtum
Sen bir karanlık gölgeye sığındın kaldın
Ben kuşlarla beraber uçtum gezdim dönemeçleri
Sen kuru bir sevdasızlığı seçtin kurudun kaldın
Sen aşksız yaşamayı seçtin bende kendini bitirdin
Sen aşksız biterken ben aşka yeniden yaşadım ve sevdim
Neydi söylemedin aşkta kaçarken sebebin
Hangi kurumuş patikalar seni cezp etti
Hangi sancıları aşk bilerek koştun da gittin
Dalgın düşüncesiz nereye sen adım attın
Sen aşksız yaşamayı seçtin bende kendini bitirdin
Sen aşksız biterken ben aşka yeniden yaşadım ve sevdim
Artık sokaklarım rast gele bir yere çıkmıyor aşka çıkıyor
Sana çıkmadığı kesin yoksun sanki bu âlemde
Bir kuru umuda bel bağlandın da neyi kazandın
Bende bittin kendinde bittin çok mu iyi ettin
Sen aşksız yaşamayı seçtin bende kendini bitirdin
Sen aşksız biterken ben aşka yeniden yaşadım ve sevdim
Benim hayallerim vardı senin de hayallerin vardı
Ben zorlamadım illa benim hayallerim olacak diye
Beraberce hayallerimizin peşinde koşardık sen gülümserken
Şimdi ne sen ne hayallerin kaldı ben aşkla kendimle kaldım
Sen aşksız yaşamayı seçtin bende kendini bitirdin
Sen aşksız biterken ben aşka yeniden yaşadım ve sevdim
Gönlümde bir kuş uçuyor aşk aşk diye ötüyor
Sesi dağlarda yankılanarak geri bana dönüyor
Belki duyuyorsun o karanlık dünyanda pişmanlığın içinde
Dön gel pişman halinle kapım açıktır sana sesleniyorum
Sen aşksız yaşamayı seçtin bende kendini bitirdin
Sen aşksız biterken ben aşka yeniden yaşadım ve sevdim

Mehmet Aluç