Suçladığın her bir dokunuş
“benimdir” demek değildi…
İçime kadar işleyen sıcaklığınla
“seninim” demekti…
Gökyüzü şahit kendimi tüketiyorum!
Ben bilirken bana aitsizliği
Başka gözler ait sansa ne olur
Sanmasa ne!
Kum tanelerini, sevda falında eliyorum.
Her “sevmiyor”da tekrar baştan alıyorum.
Tuz buz olmuş kalbimi kuma katıyorum.
Sonra defalarca gözyaşımı damıtıyorum.
Uyuyorsun;
Tek bir aşka ait sözcüğü duymuyorsun.
Bilmiyorsun;
Akan her damlada, senliği dalgalara katıyorsun,
Sevdanı ise lanetli yakamozuna Mitos’un…
Temmuz 2006, B.A
Gülay YıldızKayıt Tarihi : 11.7.2006 11:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)