Çiçeklerin hep soldu,sonbahar gelmiş sana
Goncaların yok oldu, gülüm ne oldu sana
İlkbahar,yaz bekledim bir gül verirsin diye,
Viraneye dönmüşsün,ecel el vermiş sana.
Nasıl geçmiş zamanı o gurur bahçesinin,
Kış daveti yok sanma sonbahar elçisinin
Zaman içinden geçer zaman,zamanda erir
Birden mecâli biter güzellik bekçisinin.
Aç gönlünü âleme,yeniden bul hayâtı
Tevâzu kabından iç,yakala kemalâtı
Çiçeklerin yeşersin,gülün hep gonca versin,
Her nefeste gezersin böylece kâinatı...
(26.09.2004)
Enver ÖzçağlayanKayıt Tarihi : 10.10.2007 14:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirle, hiç bir şeyin ebedi olmayacağı,tüm güzelliklerin zaman içinde tek tek solacağı,yok olacağı, ancak tevâzu,hoşgörü ile makamlar kazanılabileceği,güzelliklerimizin yenilenebileceği ifade edilmek istenmiştir.
![Enver Özçağlayan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/10/10/sen-solma.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!