Sen(sizlik) Şiiri - Uğur Yılmaz

Sensizliğin üstünden önce dakikalar,
Ardındansa koskoca bir acı geçti.
Artık ne bir zaman dilimi tarif edebilir bu acıyı,
Ne de bir prospektüste yazan tarif merhem olur
Doktorların çare bulamadığı bu yaraya.

Korkutan neydi? Ya da acıtan?
Sensizlik mi?
Yoksa SEN’in artık benim içimde,
Ama benden çok uzakta olman mı?
Yoksa giderken beni de alıp götürmen mi,
Beni burada “bensiz ben”de bırakıp!

Ne olduğunun ne önemi var?
Acıyan bir korku,
Korkutan bir acım var artık,
Ve tabiî ki Sana büyüttüğüm
Ve suyunu vermeyi hiç ihmal etmediğim,
Dayanabileceğimden çok daha büyük AŞKIM.

Her ne kadar kelimeler kaçsa da,
Ben her zamanki gibi,
Yine her zaman,
Nasıl âşık olduğumu anlatacağım SANA.
Senin gelmeni beklerken de,
Bir dahaki beklemeyi beklerken de.

Ve bir efsane olacak Aşkımız,
Leyla ile Mecnun’a, Ferhat ile Şirin’e inat,
Sadece iki insanın bildiği,

Benim Sana,
Aklıma düştüğünde gülümsemenin sebebine,
SEBEBİME anlattığım.

Kelimelerdir, birçok kelime yazıldı bu kâğıda,
Ama en anlamlıları, bu sözcüklerin anlamlarına anlam katan SANA
Şimdi yazılıyor…

SENİ SEVİYORUM!