SEN sizliğin çaresizliği Şiiri - Yakup Ş ...

dün gece konuşdum seninle
hiç uyumadan hiç susmadan
sen gibi ben gibi
biliyorum gelir sana saçma dediklerim
olsun be sultanım
koydum resmini karşıma
sen varsın diye
gözlerıne bakdım en cok
değişik hüzün ve değişik duygu
bu sanırm sevgiydi
cünkü cünku bendekide buydu
bildiğim tanıdığım
aşina oldugum duygu
ve sen yanımdaymısın gibi
konusdum konusdum
bıkmadan usanmadan
susmadan utanmadan
ayırmadım gözlerinden gözlerimi

ve saçlarını aldım elime tek tek saydım
paramaklarımla taradım ayırdım birer birer,
her telinde ayrı bır hikaye ayrı bir hüzün
incitirim diye çok korkdum
ve dinledim saçlarındaki hikayeleri
rüzgarların nasıl okşadığını anlatdı
yağmurun nasıl ıslatdığını
bazen özgurce bırakmışdı kendini rüzgara
sanki çaresiz
oysa caresiz bendim bilemezdin
bende anlatamazdım
hüzünlenir üzülür saçların

sonra resmine bakarak
zifiri karanlığın ortasında şeklini çizdim
ve yüreğindeki sevgi aydınlatmısdı
zifiri karanlığın ortasını ok misali yırtmış
ve sen sen karşımdaydın
gülüyordun sevgiyle bakıyor
sevgiyle geliyordun
açmışdım kollarımı öylesine bakıyordum
aşk dedikleri bu olması gerek
cünkü içimde fırtınalar kopmuş
durgun olan gönlümde
fırtınalar
ve tatmadığım haz sarmışdı bedenimi
ve bekliyordum
aşkla
oysa birden sen uzaklamiş adetde kosuyordun
ışık hızı misali
lanet olsun bilmediğim şekılde uyanmış
o efsanelerdeki gibi
kabus olmusdu rüya
yine ben benle kalmışdım
yokdun sen
yalnızlığın acımasız pençesinde
içimde yalnızlık kendimle yalnızlık
ama biliyordumkin sen burdaydın
yanımdaydın cünku parmakalarımın arasında
bir tel vardı
okşadığım saçlarından bir tel
kokladım sen vardın gül kokusu
evet evet sen burdaydın
sarmışdı bedenimi kokun
yokdun ama
dönmüsdüm hakikata
bir SEN vardin bir ben