Sen sizliğin ben deki hali

yağmurlu havalarda senin kenarına geçiyorum,
sensiz bi koltukta senin sevdiğin gibi bi çay içiyorum.
yatağın her tarafında yatıyorum mesela,bide bu yüzden kavga etmiyorum sen/sizliğ/inle.
nasıl olsa yastığımda senin hayalin,yorganımda sensizliğinin gerçeği var.
sabahın kör vaktinde başbaşa bıraktığından beri beni ve sensizliği
pek görmek istemiyorum gündüzün o en hayırlı dedikleri oysa bende en sensiz olan vaktini,
kahvaltıda yapmıyorum,yaparsamda muhakkak kızarmış ekmek hazırlıyorum,yine senin sevdiğin gibi,
sen üstüne reçel sürerdin ben sensizliği sürüyorum,
boğazıma takılıyor bi bardak su içesim gelmiyor,
kal istiyorum boğazımda,ne seni yutkunabiliyorum ne de sensizliği.
evde herşey bıraktığın gibi,gerçi herşeyin üstünde bir parmak sensizlik,
siliyorum sensizliği etraf pırıl pırıl sen oluyor,
dağıttığım sensizliğide topluyorum,ne varsa yerleştiriyorum içimdeki senden biraz,
kokundan sıkıyorum,biraz daha dağılsın diye sensizlik
çok geçmiyor yine heryer sensizleşiyor.
hiç alışveriş yapmıyorum gittiğinden beri,neyi beğensem bir-iki beden sensizlik oluyor.
kış geldi artık kente,gidişinle içimde mevsimim değişmedi zaten,hep kış
ben önemli değilimde sensizliğim üşüyor bazen,
bi şal gördüm karşıki mağazanın vitrininde baktım tek renk kalmış oda sensizlik
gardorobumda sensizlikten başka bişey yokki.
akşama doğru yürüyüş yapıyorum hala,çiftler görüyorum,yorulup bi kenara oturmuş çiftler,
ben yorulma diye seni durduruyorum içimde,sensizliği yürütüyorum yanımda.
bazen resimlerini çıkartıp albümden seni gösteriyorum sensizliğe,unutmasın diye.
ve geceleri daha az uyuyorum,sen uyuyorsun ama sensizliğin gözünü uyku tutmuyor,
yalnız kalmayı sevmezdin ya sen,sensizliğide yalnız bırakmıyorum.
işimse hala aynı bir ylı daha doldurdum,bi kaç güne kalmaz izne çıkarım,
bide sensizlikte dolsa ya şu vadem,kabul et ama kızma yoruldum sensizlikten
sen tatillerine çağırsan beni,uzansam sana...yaksan tenimi...dinlensem sende...
merak etme çok kalıpta rahatsız etmem seni
yine dönerim yerime sen/siz/liğime!