Üstüme çöker geceler
söndürür lambalarını yıldızlar beni görünce
bir heyuladır alır başını gider
eteklerinden tutunmak isterim gündüzün
savurur beni bilmediğim karanlıklara
ekmeğin ve suyun olmadığı yerler düşer payıma hep
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla