Sen-siz Şiiri - Rüstem Can Durak

Görmezden geldiğini sanıyorsun bazen
Soruyorsun üstelik varlığının sebebini
Kırıklarla dolu kalbin yankılanıyor sesleri
Bedenin üstleniyor hayatın korkunç izlerini

Sövüp durduğun o yer umutlarının başlangıcı
Beklediğin ağacın kökleri kendinden yaralı
Vurduğunu sandın tekmeyi korkunç karanlığa
Yıldızların süslediği gök ayaklarının altında

Mazlum bakışların sahte bir başrolün kopyası
Kaçıp gittiğin o gece sevdanın yazgısı
Çözülür ilmek ilmek korkularının zincirleri
Bilmez miydim kaçırmayı tüm bu gölgeleri

Kal yok olsun bu nefret dolu tabiat
Bir sen bir ben kalalım gerçekliğin merkezinde
İnanmak kolay yol vazgeçme yorulursun
Bulduğun her köşede düşler durursun